Mi(-blaven)
Piptatherum caerulescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum bleuâtre.
Descripcioun :Aquéu mi es uno planto coumuno en basso Prouvènço ounte trachis sus li roucaio o esboudèu de pendis. Li fueio soun verdalo e estrecho emé uno lengueto proun longo (>3,5 mm). Li lemma an ges de péu sus l'esquino au contro de Piptatherum paradoxum. Coumpara emé lou mi-fèr qu'a d'espiguet e de lemma bèn mai pichot.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 30 Ã 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 Ã 20 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Roucaio
- Esboudèu
- Roucas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumditerrano
Ref. sc. : Piptatherum caerulescens (Desf.) P.Beauv., 1812
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quà si fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891