Erbo-di-pesou(-de-palun)
Pedicularis palustris
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Autre noum : Tartarèio(-roujo).
Noms en français : Pédiculaire des marais, Tartarie rouge.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-pesou a despareigu di plano prouvençalo, alor que se troubavo encaro en Camargo i'a un trentenau d'annado. Aro èi proun raro e se vèi pu que dins lis Aup interno. Coume soun noum lou dis, trachis dins li palun tourbous e li prado palustro. Se recounèis majamen à si sepalo dentado e si petalo d'un roso clar.
Usanço :Lis usanço couneigudo soun pulèu anciano : se dis qu'es astringènto e qu'ansin sarié emoustatico e bono contro li moureno e li gròssi règlo.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Pedicularis
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 12 Ã 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1800 m
Aparado :
Vo
Mai à avoust
Liò : Tourbiero
- Palun tourbous
- Prado palustro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Pedicularis palustris L., 1753
Jounc-pelu(-de-fourèst)
Luzula sylvatica
Juncaceae
Noms en français : Luzule des bois, Grande Luzule.
Descripcioun :Aquéu jounc-pelu trachis, au nostre, dins li bos fres (faio, blachiero...) de colo e basso mountagno ounte fai de mato. Èi lou soulet qu'agué de fueio, en rouseto, tant larjo (4 à 14 mm). Fai uno grando enflourejado e de noumbrous gloumerule de dos à cinq flour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 30 Ã 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Luzula
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 5 Ã 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Faio
- Blachiero
- Bos fres
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Luzula sylvatica (Tausch) K.Richt., 1890