Ile(-de-sant-Brunoun)
Paradisea liliastrum
Xanthorrhoeaceae Asphodelaceae
Àutri noum : Iéri, Lile.
Noms en français : Lis de saint Bruno, Lis des Alpes.
Descripcioun :L'ile-de-sant-Brunoun trachis sus li pelouso de pendis de mountagno mejano. Douno d'èr au faus-ile, Anthericum liliago , mai en bèn pu grand, emé de flour óudouranto estacado tóuti dóu meme coustat.
Usanço :Aquelo planto se bouto dins li jardin, qu' èi, ma fisto, bèn poulido.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Paradisea
Famiho : Xanthorrhoeaceae
Famiho classico : Asphodelaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso de pendis
- Melounié
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Paradisea liliastrum L., 1753
Cese-fèr(-dis-Aup)
Astragalus alpinus
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale des Alpes.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li pelouso e lis esboudèu d'auto mountagno. Se recounèis à si flour blanco tacado de vióulet sus "l'estendart" e groupado en grapo de 5 à 15. Li fueio, que caupon de 8 à 11 paréu de fuioun, an ges de péu dessubre, e porton de péu coucha dessouto. Li jóuini dóusso soun negro e pendoulon.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 9 à 15 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 2800 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso
- Esboudèu
- Cresten
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Astragalus alpinus L., 1753