Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Paeonia officinalis & Hypericum perforatum

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

fotò
fotò
Erbo-de-l'òli-rouge

Hypericum perforatum

Hypericaceae Guttiferaceae

Àutri noum : Trescalan, Milo-pertus, Erbo-de-Sant-Jan, Casso-diable, Erbo-di-plago.

Noms en français : Millepertuis commun, Millepertuis perforé.

Descripcioun :
Lou trescalan es uno planto coumuno, en mato que se recounèis à si bèlli flour jauno e subretout à si fueio trauquihado (Milo-pertus). Regarda peréu la cambo que dèu èstre un pau alado.

Usanço :
L'erbo-de-l'òli roujo es uno di planto vertuouso la mai couneigudo de Prouvènço. Sèr à la fabricacioun de l'òli roujo, vertadiero panacèio, contro li bruladuro, li plago, li macaduro, li mau d'estoumac. Vaqui coume l'adouba : "Ramassès la flour, que flouris à la fin de mai, lou milo-pertus. La fau seca quaranto-vuech ouro, remplisse ma boutiho ai dos tièr o ai tres quart, e remplisse amé d'òli d'óulivo puro... E acò, au mens es vièi, au mai i fai" (O. Madon, op.cit., p. 121).

Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Hypericum
Famiho : Hypericaceae
Famiho classico : Guttiferaceae

Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Prado umido - Bos clar - Ermas - Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hypericum perforatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CC
CCC
CCC
CCC
CCC
C
RRR

Paeonia officinalis & Hypericum perforatum

ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-l'òli-rouge emé uno autro planto

fotò