Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lobularia maritima & Geum urbanum

fotò
fotò
Erbo-blanco

Lobularia maritima

Brassicaceae Cruciferae

Àutri noum : Bramo-fan, Pan-blanc, Erbo-dóu-serin.

Noms en français : Alysson maritime, Clypéole maritime.

Descripcioun :
Planto dóu bord de mar, mai que se plais peréu dins lis ermas, ounte, de cop que i'a, pòu crèisse à bóudre. L'erbo-blanco se recounèis eisa à si noumbróusi flour blanco, emé lou cor un pau vióulet e di quatre petalo en crous. Lou fru èi plat de 2 à 4 mm, pelous ; un cop li grano au sòu, soubro pu qu'uno membrano que laisso passa lou lume (fotò).

Usanço :
L'erbo-blanco a douna tout un fube de meno ourtouliero de tóuti li coulour. Li flour e li jóuini fueio, de sabour cousènto, podon èstre manjado en ensalado. Èi couneigudo en Espagno coume diuretico e contro lou mau-de-terro ; la planto èi peréu astringènto.

Port : Erbo
Taio : 5 à 30 (40) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Lobularia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mai à óutobre

Liò : Mar - Prado umido - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Lobularia maritima (L.) Desv., 1815

fotò
fotò
Erbo-de-sant-Benòni

Geum urbanum

Rosaceae

Àutri noum : Erbo-benido, Erbo-de-sant-Benet, Benido, Benouito.

Noms en français : Benoîte commune, Herbe de saint Benoît.

Descripcioun :
L'erbo-de-sant-Benòni es uno planto coumuno de bos fres que se recounèis à si fueio coumpausado, si flour jauno pourtado pèr un long pecou, pièi sis akène roujo amé un long estile.

Usanço :
Li jóuini fueio podon èstre manjado en ensalado, pamens èi subretout la racino óudouranto qu'es emplegado coume sabourun, à la plaço dóu clavèu de girofle. Douno de goust au vin, à l'aigardènt e i dessèr. Aquesto racino estènt proun astringènto s'emplego coume venoutounico (cambo lourdo e moureno) e contro la fouiro. A peréu d'ùni prouprieta antiseptico e analgesico.

Port : Erbo
Taio : 0,3 à 1 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Geum
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Bos fres - Orle de bos - Ribiero - Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Geum urbanum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
RR
C
R
C
CC
CC
CC

Lobularia maritima & Geum urbanum

CC
CCC
RR
CCC
CC
ges
RR
ges

Coumpara Erbo-blanco emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-sant-Benòni emé uno autro planto

fotò