Martagoun
Lilium martagon
Liliaceae
Noms en français : Lis martagon, Racine d'Or.
Descripcioun :Tras que poulido planto de nòsti mountagno que pòu flouri fin qu'à mai de 2500m d'auturo. Se recounèis evidentamen à si gròssi flour roujo picoutado e à si fueio verticilado pèr 5 e mai.
Usanço :La cabosso èro manjado li tèms de carestié. A l'ouro d'aro soun li senglié que se n'en cargon alor que li cabróu esbrouton li fueio. Lou martagoun
èi vertuous contro lou mau d'os, es un remoulissènt di car. Evidentamen lou fau pas acampa qu'es uno planto urousamen proutegido.
Port : Grando erbo
Taio : 50 Ã 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lilium
Famiho : Liliaceae
Ordre : Liliales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 25 Ã 40 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 Ã 2200 m
Aparado :
Vo
Jun à juliet
Liò : Prado umido
- Melounié
- Faio
- Prado à rousèu
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Lilium martagon L., 1753
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quà si fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891