Jouncas
Juncus inflexus
Juncaceae
Noms en français : Jonc arqué, Jonc glauque.
Descripcioun :Lou jouncas es un jounc coumun renadiéu, en mato, que trachis dins li relarg bagna, ribo d'aigo, prado umido, mueio, roubino, ermas umide... Li tijo, molo, soun tihouso à roumpre. Se recounèis à si lònguis enflourejado flaco qu'an de tepalo longo e pounchudo e subretout à si tijo coustelado e verdalo qu'an uno mesoulo "en paquet" (fotò). Lou fru èi peréu acaba emé uno pichoto pouncho.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 5 à 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Ribiero
- Mueio
- Estang
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Juncus inflexus L., 1753
Bruisso-di-garçoun
Sideritis provincialis
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Crapaudine de Provence, Crapaudine hérissée.
Descripcioun :La bruisso-di-garçoun es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero secarouso, souvènt dins li relarg ounte i'a pancaro forço planto. Èi di proun peludo, fai de flour jaunasso groupado en verticilo en aut di cambo. Li grano soun burello, un pau tacado de negre .
Usanço :Avèn ges d'usanço couneigudo pèr la bruisso-di-garçoun. Fau saupre que proun de meno de Sideritis sèrvon pèr faire de tè coume sa cousino, lou Tè-de-campagno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Sideritis provincialis (Jord. & Fourr. ex Rouy) Coulomb & J.M.Tison, 2010