Civado(-toujour-verdo)
Helictotrichon sempervirens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine sempervirente.
Descripcioun :La civado-toujour-verdo es uno grando civado renadivo que trachis en mato dins li tepiero roucaiouso is adré de mountagno. Li fueio soun pulèu larjo pèr uno civado renadivo (> 1 mm). La grosso mato sus sòu cauquié ajudo à la recounèisse un cop qu'avès verifica qu'èro uno civado. En mai, cado espigueto caup uno flour barbudo emé l'arèsto torso e uno autro emé uno arèsto mai courteto e drecho. I'a pas trop pèr s'engana. Coumpara pamens emé lis à utri civado renadivo e majamen Helictotrichon sedenense.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 Ã 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictotrichon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 Ã 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso seco
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Helictotrichon sempervirens (J.Woods) Pilg., 1938
(= Avena sempervirens Vill, 1779 )
Serento
Picea abies
Pinaceae
Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.
Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.
Descripcioun :Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.
Usanço :I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulnerà ri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.
Port : Aubre
Taio : 10 Ã 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881