Civadoun(-faus-senòbi)
Helictochloa bromoides
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine faux brome.
Descripcioun :Aquest civadoun, di proun coumun, trachis dins la garrigo e sus li tepiero seco de colo. Un cop se, douno d'èr à un senòbi, aleva si arèsto torso. Li glumo soun eici pu courto (< 9 mm pèr aquelo de dessouto e < 12 mm pèr aquelo de dessuto) que encò Helictochloa pratensis. Fai parti dóu nouvèu gènre Helictochloa dessepara dis Avenula.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 25 à 50(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 14 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
- Colo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Helictochloa bromoides (Gouan) Romero Zarco, 2011
(= Avenula bromoides (Gouan) H.Scholz, 1974 )
Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779