Erbo-dis-alauveto
Filipendula vulgaris
Rosaceae
Noms en français : Spirée filipendule, Filipendule commune.
Descripcioun :L'erbo-dis-alauveto es uno planto un pau grandeto (30 à 60 cm) qu'au nostre vèn dins li blancaredo e li relarg un pau fres. Se recounèis à si flour generalamen di cinq petalo blanco e à si fueio penado emé 8 à 25 paréu de fuioun denta.
Usanço :Ei pas uno planto di proun emplegado au nostre, pamens l'erbo-dis-alauveto èi manjadisso (jòuini fueio e flour). Li flour podon servi pèr perfuma, d'un biais agradiéu, lou la.
Port : Erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Filipendula
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pelouso
- Prado
- Faio
- Blachiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleotemperado
Ref. sc. : Filipendula vulgaris Moench, 1794
Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779