Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753
Bruisso-di-garçoun
Sideritis provincialis
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Crapaudine de Provence, Crapaudine hérissée.
Descripcioun :La bruisso-di-garçoun es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero secarouso, souvènt dins li relarg ounte i'a pancaro forço planto. Èi di proun peludo, fai de flour jaunasso groupado en verticilo en aut di cambo. Li grano soun burello, un pau tacado de negre .
Usanço :Avèn ges d'usanço couneigudo pèr la bruisso-di-garçoun. Fau saupre que proun de meno de Sideritis sèrvon pèr faire de tè coume sa cousino, lou Tè-de-campagno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Sideritis provincialis (Jord. & Fourr. ex Rouy) Coulomb & J.M.Tison, 2010