Petugo(-de-fourèst)
Drymochloa sylvatica
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Fétuque des bois.
Descripcioun :La petugo-de-fourèst trachis en mato dins li séuvo fresco de mountagno. Li fueio soun larjo de 4 à 14 mm, quà si lisco e proun plegadisso. La paumo èi pulèu claro emé d'espigueto de 5 à 8 mm emé 2 à 5 flour. Li lemma soun pouchudo mai pas barbudo. Lou gènre Drymochloa se destrìo de Festuca qu'a de fueio sènso auriheto (fotò).
Usanço :Es uno bono planto pasturiero.
Port : Grando erbo
Taio : 0,5 Ã 1,2(2) m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Drymochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 Ã 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Faio
- Blachiero
- Fourèst fresco
- Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Drymochloa sylvatica (Pollich) Holub, 1984
(= Festuca altissima All., 1789 )
Betounico
Betonica officinalis
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Betouino.
Nom en français : Bétoine officinale.
Descripcioun :La betounico trachis dins li bos fres coume li blachiero. Se recounèis à soun enflourejado di flour sarrado qu'escoundon la cambo e à si fueio amé de gròssi dènt redouno. La baso de la tijo èi souvènt torso.
Usanço :Li fueio e li flour soun couneigudo pèr èstre vertuouso pèr desencoumbra li brouncho, ajuda à digeri, sougna li plago e tambèn èstre febrifujo. La racino èi purgativo e fai raca (emetico).
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Betonica
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 Ã 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 Ã 1800 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre
Liò : Blachiero
- Bos fres
- Pelouso
- Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Betonica officinalis L., 1753
(= Stachys officinalis (L.) Trévis., 1842 )