Dicrane-à-escoubo
Dicranum scoparium
Dicranaceae
Nom en français : Dicrane à balai.
Descripcioun :Aquelo mousso acroucarpo pulèu de bono taio (5 à 10 cm) fai de mato souvènt redouno, mai que podon proun s'alarga. Au sourno dins li bos, èi proun verdo alor qu'au lume e sus cauquié pòu veni jauno. Li fueio, en lanço, soun proun longo fin qu'à 1 cm (x 2 mm) emé 4 lamo dentado (la pouncho adounc aparèis dentado sus lou dessubre). Li celulo soun longo e s'apichounisson sus li bout (prosenchime). Bèn que diouïco douno facilamen d'espouroufite.
Usanço :Es uno mousso chanjadisso e èi toujour poussible de s'engana emé d'espèci mai raro dóu meme gènre.
Port : Acroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 5 à 10 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dicranum
Famiho : Dicranaceae
Ordre : Dicranales
Coulour de la flour :
Petalo : 2 à 5 cm
Ø (o loungour) flour : Dènt divisado (16)
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Nouvèmbre-Mars
Liò : Terralado
- Aubre
- Roucas
- Sòu
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Dicranum scoparium Hedw., 1801
Campaneto(-en-espigo)
Campanula spicata
Campanulaceae
Autre noum : Campanello.
Nom en français : Campanule en épi.
Descripcioun :Aquesto grando campaneto vèn bèn dins li tepiero seco e li melounié de mountagno. Trachis generalamen souleto. Se recounèis eisadamen à si noumbróusi flour en espigo, si fueio en lanço e sa cambo peludo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 900 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Melounié
- Tepiero seco
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Campanula spicata L., 1753