Erbo-de-santo-Soufìo
Descurainia sophia
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Sagesse des chirurgiens, Herbe de sainte Sophie.
Descripcioun :L'erbo-de-santo-Soufìo s'atrobo pu gaire au nostre que, mau couneigudo, èi pus acampado e pulèu derrabado. Es uno grando erbo emé de flour jauno mistoulino, forço lònguis silico e de fueio proun divisado cuberto de péu estela. Trachis dins li limas de ribiero e lis ermas.
Usanço :Èro couneigudo pèr lis abouticàri que ié disien Sophia Chirurgorum e servié à lucha contro la cago-sango e la fouiro, emai contro li vèrme, emai pèr sougna li plago e blessaduro.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Descurainia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Ermas
- Limas de ribièro
- Muraio
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Descurainia sophia (L.) Webb ex Prantl, 1891
(= Sisymbrium sophia L., 1753 )
Espargo(-de-mar)
Asparagus maritimus
Asparagaceae
Nom en français : Asperge maritime.
Descripcioun :Aquesto espargo, pulèu raro, s'atrobo soulamen en ribo de mar. Sèmblo proun à Asparagus officinalis. Pamens l'espargo-de-mar èi rabastouso au contro de l'espargo. Ei lou meiour biais pèr faire la diferènci.
Usanço :L'espargo-de-mar èi manjadisso jouino mai pamens di proun amaro. A li mémi prouprieta que sa cousino, l'espargo-fèro.
Port : Erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asparagus
Famiho : Asparagaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado :
Vo
Mai à jun
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Asparagus maritimus (L.) Mill., 1768