Maneto(-d'Oucitanìo)
Dactylorhiza occitanica
Orchidaceae
Nom en français : Orchis d'Occitanie.
Descripcioun :La maneto-d'Oucitanìo trachis dins li prado umido ounte ié flouris belamen à la primo. Fai partido dóu group Orchis elata e sa diferènci especifico èi discutido. La labreto roso, mai larjo que longo, èi cuberto de bouclo e jamai emé de jaune, la cambo èi boutisso e li fueio soun tacado sus lou dessubre. L'Orchis elata "vertadié" s'atrobo au couchant de Franço e èi pu grand.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 Ã 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dactylorhiza
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à jun
Liò : Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano
Ref. sc. : Dactylorhiza occitanica Geniez, Melki, Pain & R.Soca, 1995
(= Orchis elata subsp. ambigua Martrin-Donos ex Soó )
Dipcadi
Dipcadi serotinum
Asparagaceae Hyacinthaceae
Nom en français : Dipcadi.
Descripcioun :Aquesto meno de jacinte trachis dins li roucas e li tepiero seco dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si pichòti campaneto brunello que se duerbon pulèu tardieramen en mai e jun.
Usanço :Li bedouin d'Egito acampon la cabosso (ié dison borreit) pèr la manja. Au nostro es uno planto proutejido qu'èi proun raro, couneigudo soulamen dins la valado dóu Rose.
Port : Erbo
Taio : 20 Ã 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dipcadi
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1200 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Roucas
- Tepiero
- Duno
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouest
Ref. sc. : Dipcadi serotinum (L.) Medik., 1790