Queirello(-d'Iero)
Carex olbiensis
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche d'Hyères.
Descripcioun :La queirello-d'Iero trachis souto lis aubre dins li bos fre de Prouvènço, subretout séusouso. Fai de mato emé de fueio larjo (3 à 8 mm) e bèn verdo. Li tijo, que porton uno espigo masclo e 1 à 3 femello laco, se giblon un cop maduro. Lis utriculo soun pulèu grosso de 4 à 6 mm emé un bè courtet de 0,3 à 0,8 mm. Lis escaumo, pounchudo, an uno costo bèn verdo (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 Ã 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Bos fres
- Suviero
- Blachiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Carex olbiensis Jord., 1846
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quà si fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891