Campaneto(-à-fueio-de-ravanello)
Campanula cochleariifolia
Campanulaceae
Noms en français : Campanule à feuilles de cochléaire, Campanule à feuilles de raifort.
Descripcioun :Aquesto pichoto campaneto trachis en tepiero dins lis esboudèu e roucas d'auto e mejano mountagno. Li cambo à flour soun proun primo. L'enflourejado caup de uno à sièis flour, caduno de 12 à 18 mm. Se recounèis subretout bonodi si fueio de la baso emé un long pecou, roundinello emé de dènt (fotò), alor que li di cambo soun en espatulo .
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,2 à 1,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Roucas
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Campanula cochleariifolia Lam., 1785
Lengo-de-biòu(-di-fueio-oundado)
Anchusa undulata
Boraginaceae
Nom en français : Buglosse à feuilles ondulées.
Descripcioun :Aquesto planto, pulèu raro, douno d'èr à la lengo-de-biòu, mai trachis dins l'an. Se rescountro dins lis ermas riche en azoute. Se n'en destrìo bonodi si flour un pau mai pichoto e d'un blu mai sourne. Li fueio soun peréu oudado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr aquesto planto, pamens tant se poudrié que siguèsse manjadisso en vertuouso coume sa cousino.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Anchusa
Famiho : Boraginaceae
Ordre : Ordre pas nouma
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Ermas
- Tepiero
- Camin
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-altanlico
Ref. sc. : Anchusa undulata L., 1753