Bothriochloa ischaemum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Chiendent à balai, Barbon.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Bothriochloa ischaemum & Asplenium scolopendrium
Bothriochloa ischaemum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Chiendent à balai, Barbon.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 20 à 80 cm Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bothriochloa Famiho : Poaceae Famiho classico : Graminaceae Ordre : Poales
Coulour de la flour : Vióuleto Petalo : ges Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm Flourido : Estiéu - Autouno
Sòu : Ca (Si) Autour basso e auto : 0 à 1300 m Aparado : Noun Setèmbre à óutoubre
Liò : Tepiero seco - Roucaio - Routo - Esboudèu Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Cousmoupoulito Ref. sc. : Bothriochloa ischaemum (L.) Keng, 1936
Asplenium scolopendrium
Aspleniaceae
Àutri noum : Lengo-de-cèrvi, Lengo-de-biòu.
Noms en français : Scolopendre, Scolopendre officinale.
Descripcioun :L'erbo-de-la-rato trachis dins li relarg umide en ribo de ribiero e à l'oumbro. Se recounèis à si gràndi foundo verdo, lusènto e sènso auriheto (pas coume Asplenium sagittatum). Dessouto li fueio, li sore soun en long e de biais de cade cousta.
Usanço :A passa tèms se disié qu'èro bono contro lis enfecioun de la rato (d'aqui que vèn lou noum) e peréu dóu fege. Aro, se pren pulèu contro lou tussi (espetouranto). Ei peréu astringènto e remoulissènto. Es uno di planto que sèrt pèr lou "sirop de cicòri".
Port : Pichoto planto lignouso Taio : 20 à 50 cm Fueio : Foundo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asplenium Famiho : Aspleniaceae Ordre : Polypodiales
Coulour de la flour : Ges de flour Petalo : ges Ø (o loungour) flour : Ges de flour Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno - Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Paret - Relarg umide Estànci : Coulinen à Mountagnard Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Asplenium scolopendrium L., 1753