Mauvo-blanco
Althaea officinalis
Malvaceae
Àutri noum : Altea, Bon-viscle, Guimaugo, Mauvisc, Maulo-blanco.
Nom en français : Guimauve officinale.
Descripcioun :La mauvo-blanco es uno grando malvaceae (fin qu'un mètre d'auturo), bèn drecho e di flour roso. La planto èi bourrihudo d'en pertout.
Usanço :La mauvo-blanco èi di proun vertuouso. Emé li racino se fai de pasto de guimaugo qu'avès de segur tasta dins li sucrarié. Fai de bèn peréu pèr desflama (faire macera dins l'aigo), contro lou toussi, pèr se douna la fam e pèr caga. Es bon tambèn i pichot.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Althaea
Famiho : Malvaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Althaea officinalis L., 1753
Cese-fèr(-dis-Aup)
Astragalus alpinus
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale des Alpes.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li pelouso e lis esboudèu d'auto mountagno. Se recounèis à si flour blanco tacado de vióulet sus "l'estendart" e groupado en grapo de 5 à 15. Li fueio, que caupon de 8 à 11 paréu de fuioun, an ges de péu dessubre, e porton de péu coucha dessouto. Li jóuini dóusso soun negro e pendoulon.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 9 à 15 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 2800 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso
- Esboudèu
- Cresten
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Astragalus alpinus L., 1753