Capilàri
Adiantum capillus-veneris
Pteridaceae Adiantaceae
Autre noum : Capilèro.
Noms en français : Capillaire, Cheveu-de-Vénus.
Descripcioun :La capilàri trachis sus li roucas tressusant e proche de font, dins d'endré bagna. Fai de foundo primo e descoupado que dounon d'èr à de ventau. Lis espourange negre vènon sus li bord de dessouto di foundo.
Usanço :La capilàri es anti-enflamativo, èi majamen vertuouso contro li bouchito e li proublèmo urinàri (anti-cal). Se pren en tisano de planto entiero tres cop pèr jour.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 35 cm
Fueio : Foundo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Adiantum
Famiho : Pteridaceae
Famiho classico : Adiantaceae
Ordre : Polypodiales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas tressusant
- Font
- Pous
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Adiantum capillus-veneris L., 1753
Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753