Argelas(-d'Éuroupo)
Ulex europaeus
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Ajonc d'Europe, Grand ajonc.
Descripcioun :L'argelas-d'Éuroupo vèn pas naturalamen en Prouvènço qu'es uno planto atlantico. Es esta planta e se pòu naturalisa dins li relarg séusous. Se destrìo de noste argelas que trachis dins li garrigo cauquiero, emé sa flour bèn pu grosso (> 12 mm) e si ramo ramificado.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,5 à 2,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,2 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à mai
Liò : Camin
- Champino
- Ermas
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Atlantico
Ref. sc. : Ulex europaeus L., 1753
Sassifrago(-regado)
Saxifraga exarata
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage sillonnée.
Descripcioun :Aquelo sassifrago fai de gràndi mato sus li roucas de mountagno. Li flour an de petalo blanco. Li fueio, impourtanto pèr la determinacioun, soun di tres partido emé de costo que se vèson bèn sus li tres partido, au contro de Saxifraga moschata, que ié sèmble proun. Coumpara emé la sassifrago-muscado que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 3200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Baus
- Roucas
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga exarata Vill., 1779