Lampourdeto
Tragus racemosus
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Bardanette en grappe.
Descripcioun :Erbo pulèu pichoto, rufo. L'enflourejado, d'un biais boutani, es en grapo, mai sèmblo uno espigo. Se recounèis majamen que porto de meno de grapoun, soun li glumo de dessubre qu'an de péu croucu (fotò). La planto èi pelouso e peréu la lengueto. Trachis dins li relarg secarous e sablous.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Tragus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Camin
- Terraire safrous
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tragus racemosus (L.) All., 1785
Faveloun
Viburnum tinus
Adoxaceae Caprifoliaceae
Àutri noum : Bagasso, Laurié-tin, Laurié-flouri, Lauretin, Pato-molo.
Noms en français : Laurier-tin, Viorne-tin.
Descripcioun :Lou faveloun es un aubrihoun bèn couneigu di bos d'éuse e de garrigo. Se recounèis tout de long de l'an à si poulìdis acinello bluèio e lusènto que soubron souvènti-fes sus li ramo quouro flouris à la fin de l'ivèr. Dins l'Esterèu l'apelon la bagasso (Pèire Imbert).
Usanço :Ei di proun planta dins li jardin que rèsto verd tout de long de l'an. Lou fru se manjo pas qu'es un pau tóussi.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Viburnum tinus L., 1753