Trintanello(-bourrihudo)
Thymelaea hirsuta
Thymelaeaceae
Nom en français : Passerine hérissée.
Descripcioun :Aquelo trintanello es un aubret que trachis sus li roucas en ribo de mar. Se recounèis à si fueio apignelado de 2 à 4 (10) mm. Li jóuini ramo soun di proun bourrihudo. Fai de pichòti flour jauno de 2 à 4 mm emé quatre petalo.
Usanço :Planto empouisounanto que caup de diterpène. Pòu douna de reacioun enflamativo grèvo emé la péu, la bouco e lis iue. Èi peréu cancerogèno.
Port : Aubret
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thymelaea
Famiho : Thymelaeaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 4 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado :
Vo
Remarco : Meno aparado
Óutobre à abriéu
Liò : Mar
- Relarg à jóuinis aubret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Thymelaea hirsuta (L.) Endl., 1847
Ardèno(-d'autouno)
Odontites vernus
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Odontite tardif, Euphraise tardive.
Descripcioun :Aquesto ardèno, planto de l'an, trachis dins li prado un pau umido, o en ribo d'aigo, e flouris à l'autouno. Coume lis àutri Odontites es uno planto à mita parasito emé de clouroufilo. Es eisa de la recounèisse qu'èi la souleto, au nostre, à èstre roso. Peréu n'i'a qu'uno subsp., la serotinus.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Odontites
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Odontites vernus (Coss. & Germ.) Corb., 1894