Espouroubole(-pougnènt)
Sporobolus pungens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Sporobole piquant.
Descripcioun :Planto que trachis dins la sablo e lou roucas en ribo de mar. Se recounèis à si ramo esterlo que porton de fueio apignelado sus dos renguiero (distico). Fai de long rizoumo que couron souto l'areno. Coumpara emé la grosso-tèsto-de-coustiero pèr pas s'engana, que ié sèmblo pamens, mai que poun pas tant, e que trachis pulèu dins la sansouiro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 Ã 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sporobolus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 6,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 50 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Sablo
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Sporobolus pungens (Schreb.) Kunth, 1829
Anemouno(-telado)
Anemone palmata
Ranunculaceae
Nom en français : Anémone palmée.
Descripcioun :L'anemouno(-telado) trachis dins li garrigo e li relarg sablous de basso Prouvènço e de Prouvènço séusouso. Li flour sèmblon un pau li de l'auriheto, Ficaria verna, pamens li fueio soun mai redouno e telado, e subretout roujo dessouto. Es uno planto di proun raro qu'es aparado, marcado sus listo roujo, categourìo VU, valènt à dire vulnerablo.
Usanço :Coume tóuti lis anemouno, es uno planto empouisounanto.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Anemone
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Anemone palmata L., 1753