![fotò](foto/solanumdulcamaraG.jpg)
Solanum dulcamara
Solanaceae
Àutri noum : Moureleto-pouisoun, Erbo-de-pouissoun, Mourello-grimpaire, Maro-douço, Vigno-de-Judiéu.
Noms en français : Douce-amère, Morelle douce-amère.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Solanum dulcamara & Viburnum tinus
Solanum dulcamara
Solanaceae
Àutri noum : Moureleto-pouisoun, Erbo-de-pouissoun, Mourello-grimpaire, Maro-douço, Vigno-de-Judiéu.
Noms en français : Douce-amère, Morelle douce-amère.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 0,3 Ã 1,5 m Fueio : alterno Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Solanum Famiho : Solanaceae Ordre : Solanales
Coulour de la flour : Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 1700 m Aparado : Noun Remarco : Mèfi ! Mai à setèmbre
Liò : Ribiero - Baragno - Ermas - Roubino Estànci : Termoumediterran à Mountagnard Couroulougi : Paleoutemperado Ref. sc. : Solanum dulcamara L., 1753
Viburnum tinus
Adoxaceae Caprifoliaceae
Àutri noum : Bagasso, Laurié-tin, Laurié-flouri, Lauretin, Pato-molo.
Noms en français : Laurier-tin, Viorne-tin.
Descripcioun :Lou faveloun es un aubrihoun bèn couneigu di bos d'éuse e de garrigo. Se recounèis tout de long de l'an à si poulìdis acinello bluèio e lusènto que soubron souvènti-fes sus li ramo quouro flouris à la fin de l'ivèr. Dins l'Esterèu l'apelon la bagasso (Pèire Imbert).
Usanço :Ei di proun planta dins li jardin que rèsto verd tout de long de l'an. Lou fru se manjo pas qu'es un pau tóussi.
Port : Aubret Taio : Pancaro entresigna Fueio : alterno Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Viburnum Famiho : Adoxaceae Famiho classico : Caprifoliaceae
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Garrigo Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Viburnum tinus L., 1753