Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Racomitrium canescens & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Franjiho-blanquinouso

Racomitrium canescens

Grimmiaceae

Nom en français : Frangine blanchâtre.

Descripcioun :
Aquelo mousso de taio mejano (3 à 6 cm) trachis en tepiero denso blanquinouso, de cop que i'a proun estendudo, sus de sòu souvènt sablous e li gravo dins li relarg "dubert". Se recounèis à si fueio di bord blanc e acabado emé uno grosso pouncho papihouso (frangiho-blanquinouso), à sa rufo dins uno gorgo doursalo e à sis alo (vèire li fotò). Fai raramen d'espouroufite.

Usanço :
Es toujour poussible de s'engana emé d'àutri Potiales majamen dóu gènre Racomitrium.

Port : Acroucarpo
Taio : 3 à 6 cm
Fueio : 1,3 à 2,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Racomitrium
Famiho : Grimmiaceae


Ordre : Grimmiales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,9 à 2 cm
Ø (o loungour) flour : Long, dènt divisado e finoØ (o loungour) enflourejado : ?
Flourido : Printèms

Sòu : Si Ca
Autour basso e auto : 800 à 3000 m
Aparado : Noun
Mars à mai

Liò : Sablo - Gravo
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Oulartico e Mountagnouso
Ref. sc. : Racomitrium canescens (Hedw.) Brid., 1819 (= Trichostomum canescens Hedw., 1801 = Niphotrichum canescens (Hedw.) Bednarek-Ochyra & Ochyra, 2003 )

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Racomitrium canescens & Paeonia officinalis

ges
ges
R
ges
ges
R
C
C

Coumpara Franjiho-blanquinouso emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò