Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pyrus spinosa & Arum italicum

fotò
fotò
Perié-bouscas

Pyrus spinosa

Rosaceae

Àutri noum : Perussié, Perussias, Perierado, Perarado, Pruchié.

Nom en français : Poirier à feuilles d'amandier.

Descripcioun :
Lou perié-bouscas o perussié trachis dins li relarg caud e secarous coume li roucaio e la garrigo. Se destrìo de soun cousin lou pirastre, Pyrus communis subsp. pyraster emé si fueio longo e gaire larjo (L/l > 2), que dounon d'èr à li de l'amelié ; mèfi pamens que i'a dos meno de fueio. Soun souvènt pelouso dessouto quand soun jouino. Pamens lou pecoui de la fueio èi mai court que lou limbe de la fueio eici. Sèmblo èstre lou soulet perié naturau de Prouvènço.

Usanço :
Li fru, apela prus bouscas, soun talamen acre e dur qu'es impoussible de li manja. Li fau acampa blet e li faire couire pèr la counfituro. Li fueio soun diuretico (caupon d'arbutoside).

Port : Aubret
Taio : 0,5 à 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Pyrus
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à mai

Liò : Garrigo - Roucaio - Bartas - Ourle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Pyrus spinosa Forssk., 1775 (= Pyrus amygdaliformis Vill., 1807 )

fotò
fotò
Sangueiroun

Arum italicum

Araceae

Àutri noum : Figueiroun, Rasin-de-serp, Caulet-de-serp, Erbo-dragouno, Erbo-di-porc.

Noms en français : Arum d'Italie, Gouet d'Italie.

Descripcioun :
Lou sanguieroun es uno planto poulideto bèn couneigudo que trachis dins li relarg proche d'aigo. Se recounèis à si fueio sagitado, sa flour en espato e pièi à si fru roujo. Coume l'avié vist Lamarck (1778), en caufant e en largant d'oudour que pudisson, la flour vai veni de pichòti mousco (Psychoda) que la poulinison.

Usanço :
La planto caup d'alcalouïde, d'ossalate de caucion e mant'un pouisoun subretout li fueio e li fru. Pamens lou tubercule, riche en amidoun, es esta manja cue dóu tèms di carestié. Pèr acò, lou faire bèn couire e chanja l'aigo mant'un cop. Sarié vertuouso pèr li póumoun e contro li moureno e lou mau d'os (Turquìo).

Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Arum
Famiho : Araceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai

Liò : Ribiero - Prado umido - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Arum italicum Mill., 1768

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
CC
CC
CC
C
C
ges

Pyrus spinosa & Arum italicum

C
R
C
CC
CC
C
C
RR

Coumpara Perié-bouscas emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangueiroun emé uno autro planto

fotò