Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ophioglossum lusitanicum & Arum italicum

fotò
fotò
Lengo-de-serp(-dóu-Pourtugau)

Ophioglossum lusitanicum

Ophioglossaceae

Àutri noum : Erbo-de-la-lanceto, Erbo-sèns-costo.

Nom en français : Ophioglosse du Portugal.

Descripcioun :
Li lengo-de-serp soun de planto sènso flour (teridoufito) proun curiouso, emé uno foundo facho d'uno partido esterlo en formo de "fueio", e d'uno partido fertilo, la "lengo", au bout d'un pecou ounte soun estaca lis espourange (10 à 35 paréu). Aquelo lengo-de-serp, la mai pichoto, se destrìo de si cousino que se vèi dos "fueio" que sorton dóu sòu. Trachis en coulounìo sus li sablo .

Usanço :
L'erbo-de-la-lanceto èi couneigudo, despièi l'Age-mejan pèr sougna li blessaduro. Se n'en fasié uno poutingo.

Port : Erbo
Taio : 3 à 7 cm
Fueio : Foundo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ophioglossum
Famiho : Ophioglossaceae


Ordre : Ophioglossales

Coulour de la flour : Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 2 cm
Flourido : Setèmbre - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Vo
Óutobre à mars

Liò : Tepiero sablouso - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Ophioglossum lusitanicum L., 1753

fotò
fotò
Sangueiroun

Arum italicum

Araceae

Àutri noum : Figueiroun, Rasin-de-serp, Caulet-de-serp, Erbo-dragouno, Erbo-di-porc.

Noms en français : Arum d'Italie, Gouet d'Italie.

Descripcioun :
Lou sanguieroun es uno planto poulideto bèn couneigudo que trachis dins li relarg proche d'aigo. Se recounèis à si fueio sagitado, sa flour en espato e pièi à si fru roujo. Coume l'avié vist Lamarck (1778), en caufant e en largant d'oudour que pudisson, la flour vai veni de pichòti mousco (Psychoda) que la poulinison.

Usanço :
La planto caup d'alcalouïde, d'ossalate de caucion e mant'un pouisoun subretout li fueio e li fru. Pamens lou tubercule, riche en amidoun, es esta manja cue dóu tèms di carestié. Pèr acò, lou faire bèn couire e chanja l'aigo mant'un cop. Sarié vertuouso pèr li póumoun e contro li moureno e lou mau d'os (Turquìo).

Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Arum
Famiho : Araceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai

Liò : Ribiero - Prado umido - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Arum italicum Mill., 1768

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
CC
CC
CC
C
C
ges

Ophioglossum lusitanicum & Arum italicum

ges
ges
RRR
ges
C
ges
ges
ges

Coumpara Lengo-de-serp(-dóu-Pourtugau) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangueiroun emé uno autro planto

fotò