Azalèio
Kalmia procumbens
Ericaceae
Nom en français : Azalée couchée.
Descripcioun :L'azalèio dóu gènre Kalmia, èi la souleto azalèio fèro que trachis au nostre. Vèn sus siliço dins li champino e li cresten venta d'auto mountagno. Rebalo au sòu en fourmant de tepiero tihouso e lignouso. Li flour, roso, sorton au desneva.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Fau saupre que lis azalèio, coume proun d'Ericaceae, soun empouisounanto que caupon d'acetilandromedol, meme dins lou neitar di flour. Kalmia latifolia, proche, es utilisa en oumeoupatìo.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 1 Ã 4 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Kalmia
Famiho : Ericaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 Ã 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 Ã 2800 m
Aparado :
Vo
Remarco : Mèfi !
Jun à setèmbre
Liò : Champino
- Cresten ventous
- Tourbo
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Bourelao
Ref. sc. : Kalmia procumbens (L.) Gift, Kron & P.F.Stevens ex Galasso, Banfi & F.Conti, 2005
(= Azalea procumbens L., 1753 = Loiseleuria procumbens (L.) Desv., 1813 )
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 Ã 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 Ã 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917