Jounquino
Isolepis setacea
Cyperaceae
Nom en français : Isolépis sétacé.
Descripcioun :Aquesto jounquino dóu gènre Isolepis trachis dins li pelouso bagnado de tèms o dins lou limas de ribiero. Fai de pichòtis espigo de 2 à 5 mm sus lou coustat e despassado pèr uno bratèio de 6 à 20 mm. I'a tres estigmate. Se destrìo de Isolepis cernua emé si grano raiado (encò de Isolepis cernua soun quàsi lisso).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 20 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Isolepis
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso umido
- Limas de ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleousubretroupicalo
Ref. sc. : Isolepis setacea (L.) R.Br., 1810
(= Scirpus setaceus L., 1753 )
Bruisso-di-garçoun
Sideritis provincialis
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Crapaudine de Provence, Crapaudine hérissée.
Descripcioun :La bruisso-di-garçoun es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero secarouso, souvènt dins li relarg ounte i'a pancaro forço planto. Èi di proun peludo, fai de flour jaunasso groupado en verticilo en aut di cambo. Li grano soun burello, un pau tacado de negre .
Usanço :Avèn ges d'usanço couneigudo pèr la bruisso-di-garçoun. Fau saupre que proun de meno de Sideritis sèrvon pèr faire de tè coume sa cousino, lou Tè-de-campagno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Sideritis provincialis (Jord. & Fourr. ex Rouy) Coulomb & J.M.Tison, 2010