Massugueto(-de-Sirìo)
Helianthemum syriacum
Cistaceae
Noms en français : Hélianthème à feuilles de lavande, Hélianthème de Syrie.
Descripcioun :La massugueto-de-Sirìo es un pichot aubret que trachis dins li garrigo à roumanin proche de mar, sus marlo, argielo o cauquié douloumitique. Li ramo soun argentado e se roumpon eisa. Li fueio, pelouso, soun proun envertouiado sus lou dessouto e longo de 2,5 à 4 cm. Fai de poulido e pulèu gròssi flour jauno amé de petalo pu longo que li sepalo. Se vèi soulamen en basso Prouvènço, coume à l'entour de Marsiho.
Usanço :Li massugueto èron acampado en Espagno pèr la farmacìo tradiciounalo e soun couneigudo pèr lucha contro li microbe (poulifenòu).
Port : Aubret
Taio : 15 Ã 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helianthemum
Famiho : Cistaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 Ã 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 100 m
Aparado : Noun
Mai à juilet
Liò : Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Helianthemum syriacum (Jacq.) Dum.Cours., 1802
(= Helianthemum lavandulaefolium DC. )
Creissoun-bouioun
Veronica beccabunga
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Verounico-d'aigo, Lachugo-d'aigo, Becaboungo, Bouioun, Creissoun-bastard.
Noms en français : Véronique cresson de cheval, Cresson de cheval.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Sara peréu escricho dins quàuqui tèms.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Palun
- Basso mountagno
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Veronica beccabunga L., 1753