Genèsto-blanquinouso
Genista monspessulana
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Genêt de Montpellier.
Descripcioun :La genèsto-blanquinouso trachis dins li relarg safranous, pas trop liuen de la mar. Es un aubret que pòu faire fin qu'à 3 m d'aut. Se recounèis à si carèno de flour e si dòusso proun peludo (fotò). Regardas tambèn li cambo qu'an de 6 à 8 costo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Genista
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Terraire safrous
- Bos
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Genista monspessulana (L.) L.A.S.Johnson, 1962
Mauvo-blanco
Althaea officinalis
Malvaceae
Àutri noum : Altea, Bon-viscle, Guimaugo, Mauvisc, Maulo-blanco.
Nom en français : Guimauve officinale.
Descripcioun :La mauvo-blanco es uno grando malvaceae (fin qu'un mètre d'auturo), bèn drecho e di flour roso. La planto èi bourrihudo d'en pertout.
Usanço :La mauvo-blanco èi di proun vertuouso. Emé li racino se fai de pasto de guimaugo qu'avès de segur tasta dins li sucrarié. Fai de bèn peréu pèr desflama (faire macera dins l'aigo), contro lou toussi, pèr se douna la fam e pèr caga. Es bon tambèn i pichot.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Althaea
Famiho : Malvaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Althaea officinalis L., 1753