Erbo-franco(-peludo)
Frankenia hirsuta
Frankeniaceae
Nom en français : Frankénie hirsute.
Descripcioun :Aquesto erbo-franco trachis sus li roucas en ribo de mar. L'estiéu fai uno poulido tepiero de flour roso. La planto èi pelouso d'en pertout e li fueio, au contro de Frankenia pulverulenta, an si bord envertouia.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Aubret
Taio : 10 Ã 30 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Frankenia
Famiho : Frankeniaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 Ã 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : NaCl
Autour basso e auto : 0 Ã 50 m
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Roucas
- Sablo
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Frankenia hirsuta L., 1753
Perié-bouscas
Pyrus spinosa
Rosaceae
Àutri noum : Perussié, Perussias, Perierado, Perarado, Pruchié.
Nom en français : Poirier à feuilles d'amandier.
Descripcioun :Lou perié-bouscas o perussié trachis dins li relarg caud e secarous coume li roucaio e la garrigo. Se destrìo de soun cousin lou pirastre, Pyrus communis subsp. pyraster emé si fueio longo e gaire larjo (L/l > 2), que dounon d'èr à li de l'amelié ; mèfi pamens que i'a dos meno de fueio. Soun souvènt pelouso dessouto quand soun jouino. Pamens lou pecoui de la fueio èi mai court que lou limbe de la fueio eici. Sèmblo èstre lou soulet perié naturau de Prouvènço.
Usanço :Li fru, apela prus bouscas, soun talamen acre e dur qu'es impoussible de li manja. Li fau acampa blet e li faire couire pèr la counfituro. Li fueio soun diuretico (caupon d'arbutoside).
Port : Aubret
Taio : 0,5 Ã 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pyrus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1200 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Bartas
- Ourle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Pyrus spinosa Forssk., 1775
(= Pyrus amygdaliformis Vill., 1807 )