Counsòudo(-de-palun)
Equisetum palustre
Equisetaceae
Àutri noum : Cassòudo, Coussòudo.
Nom en français : Prêle des marais.
Descripcioun :La counsòudo-de-palun trachis dins la palunaio. Ei proche de Equisetum arvense mai se n'en destrìo majamen emé si ramo que lou premié article èi mai courtet que la guèino de la tijo (fotò). Es uno planto mens coumuno qu'à passa tèms.
Usanço :La counsòudo-de-palun es empouisounanto pèr li chivau e li biòu. D'efèt caup d'alcalouïde e de tiaminaso qu'èi marrido pèr la vitamino B1 (tiamino). Pèr acò èi pas emplegado pèr l'ome.
Port : Aubret
Taio : 15 Ã 50 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Equisetum
Famiho : Equisetaceae
Ordre : Equisetales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 2400 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Coulinen à Termoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Equisetum palustre L., 1753
Faveloun
Viburnum tinus
Adoxaceae Caprifoliaceae
Àutri noum : Bagasso, Laurié-tin, Laurié-flouri, Lauretin, Pato-molo.
Noms en français : Laurier-tin, Viorne-tin.
Descripcioun :Lou faveloun es un aubrihoun bèn couneigu di bos d'éuse e de garrigo. Se recounèis tout de long de l'an à si poulìdis acinello bluèio e lusènto que soubron souvènti-fes sus li ramo quouro flouris à la fin de l'ivèr. Dins l'Esterèu l'apelon la bagasso (Pèire Imbert).
Usanço :Ei di proun planta dins li jardin que rèsto verd tout de long de l'an. Lou fru se manjo pas qu'es un pau tóussi.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Viburnum tinus L., 1753