Mahonia
Berberis aquifolium
Berberidaceae
Autre noum : Mahonia.
Noms en français : Mahonia, Raisin d'Oregon.
Descripcioun :Lou mahonia, escapa de plantacioun, trachis d'eici, d'eila, dins la planuro. Se recounèis eisa à si fueioun que dounon d'èr i fuio de l'agréu Ilex aquifolium, e à si flour jauno que se duerbon à la primo. Fai de fru blu.
Usanço :Touto la planto èi empouisounanto aleva li fru que soun bon pèr la counfituro. Li bèn faire couire pèr leva l'amarun. La planto nous vèn de l'Americo de l'uba e èi la flour óuficialo de l'Ouregoun. Es uno planto vertuouso contro li malautié de pèu coume lou souriàsi (rusclo de racino) e la raumido de pèu (egzema).
Port : Aubret
Taio : 0,5 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Berberis
Famiho : Berberidaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 6 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 120 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Bos fres
- Baragno
- Pinedo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino Americo dóu Nord
Ref. sc. : Berberis aquifolium Pursh, 1814
(= Mahonia aquifolium (Pursh) Nutt., 1818 )
Espargouto(-di-cinq-estamino)
Spergula pentandra
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute à cinq étamines.
Descripcioun :L'espargouto-di-cinq-estamino es uno pichoto planto que trachis dins li sablo séusouso. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino, e subretout de grano negro di proun alado (vèire li fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula pentandra L., 1753