Pichot-féuse(-di-fueio-primo)
Anogramma leptophylla
Pteridaceae Adiantaceae
Nom en français : Anogramma à feuilles minces.
Descripcioun :Aqueste féuse, pas bèn gros, trachis sus li roucas séusous de Prouvènço. Fai dos meno de foundo, li "d'en deforo" soun coumpausado de tros en ventau alor que li "d'en dedins" soun pulèu mai fino à -n-aquéu moumen. La planto viéu mai qu'uno annado, mai fa de foundo soulamen un an (espouroufito de l'an ço qu'èi proun rare).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 Ã 15 cm
Fueio : Foundo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Anogramma
Famiho : Pteridaceae
Famiho classico : Adiantaceae
Ordre : Polypodiales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Ges de flour
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 Ã 800 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Roucas umide
- Pelouso umido
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Anogramma leptophylla (L.) Link, 1841
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 Ã 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 Ã 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917