Amannia(-escarlatino)
Ammannia coccinea
Lythraceae
Nom en français : Ammannia écarlate.
Descripcioun :Aquesto planto fourestiero trachis dins li risiero de Camargo mounte flouris l'estiéu. L' amannia-escarlatino es uno planto de l'an que fai de pichòti flour roujo escarlatino e douno un boursèu de 3 à 5 mm. Li fueio, emé de pichòtis auriheto, soun en long emé uno costo que se vèi bèn. Planto vengudo emé lou ris, sèmblo pas trop lou geina pèr crèisse.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ammannia
Famiho : Lythraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 Ã 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 Ã 20 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Juliet à óutobre
Liò : Risiero
- Palun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Neoutroupicalo
Ref. sc. : Ammannia coccinea Rottb., 1773
Courrejolo-negro
Fallopia convolvulus
Polygonaceae
Autre noum : Tirasseto-negro.
Noms en français : Renouée faux liseron, Renouée-liseron.
Descripcioun :La courrejolo-negro douno d'èr à sa cousino la courrejolo, mai d'un poun de vist boutani èi pamens rèn de vèire. Es uno Polygonaceae que fai de flour mistoulino blanco, roso e verdo. Se recounèis à si fueio en ferre de lanço.
Usanço :Emai fuguèsse cultivado à l'age de brounze, que sa grano èi manjadisso, vuei, èi pulèu visto coume uno marrido erbo.
Port : Liano
Taio : 0,1 Ã 1(1,5) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fallopia
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Ermas
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Fallopia convolvulus (L.) Ã.Löve, 1970
(= Polygonum convolvulus L., 1753 )