Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pinguicula arvetii & Picea abies

fotò
fotò
Erbo-grasso(-d'Arvet)

Pinguicula arvetii

Lentibulariaceae

Noms en français : Grassette d'Arvet-Touvet, Langue-d'oie.

Descripcioun :
L'erbo-grasso-d'Arvet trachis dins lis Aup dóu miejour, dins li riéusset e àutri relarg bagna. Es uno planto carnivoro que pòu aganta de bestiouno emé si fueio pegouso à bord envertouia. Se destrìo de l'erbo-grasso s.s. à si péu de gorjo en masso au bout (L/l<2,5). Èi proche de Pinguicula reichenbachiana que l'esperoun fai mai de 35 % de la longour de la corollo e que trachis mai bas dins la Vesùbi e la Rouia.

Usanço :
Dèu agué li mémi prouprieta que Pinguicula vulgaris. Pamens sarra pas poussible de la culi qu'es aparado.

Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Pinguicula
Famiho : Lentibulariaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 1800 à 2600 m
Aparado : Vo
Jun à juliet

Liò : Riéusset - Sourgènt - Tepiero umido - Roucas umide
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Pinguicula arvetii P.A.Genty, 1891

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Pinguicula arvetii & Picea abies

ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
R

Coumpara Erbo-grasso(-d'Arvet) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò