Iberis saxatilis
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris des rochers.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Iberis saxatilis & Senecio doronicum
Iberis saxatilis
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris des rochers.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Pichoto planto lignouso Taio : 5 Ã 15 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Camefite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Iberis Famiho : Brassicaceae Famiho classico : Cruciferae Ordre : Brassicales
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 4 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 400 Ã 1800 m Aparado : Noun
Liò : Roucas - Tepiero roucaiouso - Roucaio Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco Ref. sc. : Iberis saxatilis L., 1756
Senecio doronicum
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon doronic.
Descripcioun :Aquéu seneçoun trachis, souvènt soulet, dins li pelouso roucaiouso à l'adré de mountagno. Li fueio de la baso soun espesso e bourrihudo dessouto, alor qu'aquéli de cambo soun en lanço. Se recounèis tambèn à sis enflourejado, pulèu grando que dounon d'èr à li de Doronicum. Se destrìo de la meno cousino, Senecio gerardi, que si bratèio dóu deforo soun quà si tant grando qu'aquésti dóu dedins (fotò).
Usanço :Es uno planto vertuouso contro lou tussi, la cagagno, lou prusi (faire un emplastre après uno pougnaduro), li mau de règlo, li verme dóu quiéu e pèr lou meme endré, li moureno. Fau pamens pas en manja de trop.
Port : Erbo Taio : 15 Ã 80 cm Fueio : basalo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Senecio Famiho : Asteraceae Famiho classico : Compositae Tribu : Senecioneae Ordre : Asterales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : >6 Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 4,5 cm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 1200 à 2800 Aparado : Noun Jun à setèmbre
Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu Estànci : Mountagnard à Aupen Couroulougi : Ouroufito-Éuroupo-Sud-Èst Ref. sc. : Senecio doronicum (L.) L., 1759