Cistus salviifolius
Cistaceae
Noms en français : Ciste à feuilles de sauge, Ciste femelle.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Cistus salviifolius & Astrantia major
Cistus salviifolius
Cistaceae
Noms en français : Ciste à feuilles de sauge, Ciste femelle.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Aubret Taio : Pancaro entresigna Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Cistus Famiho : Cistaceae
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Si Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Terraire safrous Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Cistus salviifolius L., 1753
Astrantia major
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Grande astrance, Grande Radiaire.
Descripcioun :La (lou) santìssimo (J.-L. Domenge, op.cit. p. 58), es uno planto coumuno de mountagno, e tras que poulido. Trachis dins li relarg umide e fres, coume li prado umido e lis orle de fourèst. La cambo èi boutisso e li fueio descoupado de 5 à 7 tros. I'a pas trop pèr s'engana. La subsp. involucrata, presentado, a un gros invoulucre, que li fueioun soun forço mai grand que li flour (x 1,5 à 2 fes mai long). Coumpara emé la santìssimo-di-pichot que ié sèmblo proun.
Usanço :La racino èi vertuouso contro lou quiéu tapa, d'efèt ajudo à caga e peréu à pissa. D'un biais generau, èi tounico pèr la digestioun. Èi dounado i bèsti pèr lou ruscle.
Port : Grando erbo Taio : 0,2 Ã 0,6(1) m Fueio : alterno Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astrantia Famiho : Apiaceae Famiho classico : Umbelliferae Ordre : Apiales
Coulour de la flour : Roso Petalo : 5 Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3 cm Flourido : printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 700 à 2300 m Aparado : Noun Jun à avoust
Liò : Prado umido - Prado de rousèu - Orle de bos - Ribiero Estànci : Mountagnard à Subaupen Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco Ref. sc. : Astrantia major L., 1753