Veronica allionii
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Tè-dis-Aup, Verounico(-d'Allioni).
Noms en français : Véronique d'Allioni, Thé des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Veronica allionii & Aquilegia vulgaris
Veronica allionii
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Tè-dis-Aup, Verounico(-d'Allioni).
Noms en français : Véronique d'Allioni, Thé des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Veronica Famiho : Plantaginaceae Famiho classico : Scrophulariaceae Ordre : Lamiales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 4 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 1400 à 2800 m Aparado : Noun Remarco : Endemico dis Aup
Liò : Mountagno mejano - Auto mountagno - Tepiero seco Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Veronica allionii Vill., 1779
Aquilegia vulgaris
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie communo.
Descripcioun :La galantino es uno poulido planto que trachis au nostre subretout en basso mountagno. Pèr la destria de si cousino fau regarda lis estamino dóu dedins que dèvon pas s'acaba en pouncho (un pau redouno-fotò). En mai d'acò aquéstis estamino despasson li petalo de mai de 3 mm. Après li flour soun mens founso qu'encò de Aquilegia atrata. Pensa de coumpara en quichant sus la flècho verdo aqui souto.
Usanço :Emai fuguèsse emplegado en farmacìo, s'en fau mesfissa qu'èi proun empouisounanto. Èi couneigudo pèr sougna li plago e li boutoun, peréu dins la bouco. Èi peréu uno planto narcotico richo en vitamino C.
Port : Grando erbo Taio : 30 à 80 cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aquilegia Famiho : Ranunculaceae Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 4 à 5 cm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 2200 m Aparado : Noun Mai à juliet
Liò : Bos fres - Blachiero - Faio - Ribo d'aigo Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Éuropenco Ref. sc. : Aquilegia vulgaris L., 1753