Mi(-paradóussau)
Piptatherum paradoxum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum paradoxal.
Descripcioun :Aquéu mi trachis dins li bos e i pèd de baus. La planto èi bèn verdo emé de fueio larjo. La lengueto èi courteto, e à soun entour se vèson proun de péu. Se lis espigo soun verdo claro jouino, la lemma, que porto uno longo arèsto (8 à 15 mm) devèn negro un cop maduro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,6 à 1,2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 35 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Blachiero
- Bos clar
- Baus
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Piptatherum paradoxum (Desf.) P.Beauv., 1812
Soulèu(-renadiéu)
Helianthus x laetiflorus
Asteraceae Compositae
Noms en français : Hélianthe vivace, Hélianthe raide.
Descripcioun :Grando planto emé de flour coumpausado di petalo (ligulo) jauno. Li fueio soun rufo, dentado e duro. Nous vèn dis Americo, es un bastard entre H. pauciflorus x H. tuberosus (o patanoun).
Usanço :Li racino mens grosso qu'aquelo dóu patanoun (giganto o petaire), soun manjadisso quàsi tant goustouso ; e peréu li grano.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helianthus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : H. pauciflorus x H. tuberosus
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Ribiero
Estànci : à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Helianthus x laetiflorus Pers., 1807