Mirioufile(-en-espigo)
Myriophyllum spicatum
Haloragaceae
Nom en français : Myriophylle en épi.
Descripcioun :Forto planto d'aigo que pòu faire fin qu'à 3 mètre de long. Li fueio, souvènt rouginasso, soun facho de 13 à 35 fiéu e verticilado pèr 4. S'estacon long de la cambo primo e boutisso (fotò). Li flour aparèisson au bout de l'espigo e soun mistoulino e blanco.
Usanço :Lis indian d'Americo manjavon li racino cruso o cuecho. Sarien bono contro li fèbre.
Port : Grando erbo
Taio : 1 à 3 m
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Myriophyllum
Famiho : Haloragaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Myriophyllum spicatum L., 1753
Amourié-blanc
Morus alba
Moraceae
Àutri noum : Amourié, Amouhié, Amourié-rose.
Nom en français : Mûrier blanc.
Descripcioun :L'amourié-blanc se rescontre encaro d'eici, d'eila, dins li colo e la campagno. S'èi naturalisa dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si fueio óuvalo, en cor à la baso, e dentado. Se pòu vèire de varieta roso que ié dison amourié-rose (fotò).
Usanço :Se saup que l'amourié, que nous vèn d'Asìo dóu couchant, fuguè proun cultiva pèr abali, emé si fueio, li magnan. Aquéli d'aqui manjon rèn qu'acò. Lou fru de l'amourié-blanc se manjo pas gaire au nostre, au contro de l'amourié-negre. Li fueio soun vertuouso pèr ajuda à digeri e dourmi, pèr lucha contro li fèbre e coume remaisso doulour.
Port : Aubre
Taio : 2 à 10 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Morus
Famiho : Moraceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 30 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Baragno
- Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Proche d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Morus alba L., 1753