Genciano(-de-palun)
Gentiana pneumonanthe
Gentianaceae
Nom en français : Gentiane des marais.
Descripcioun :La genciano-de-palun trachis dins li palun tourbous e li champino umido. Douno de gràndi flour bluio, porto de fueio estrecho en long (< 8 mm de larg) à uno souleto costo e a ges de fueio basalo. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gentiana
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Palun tourbous
- Champino umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Gentiana pneumonanthe L., 1742
Cardoun-dis-ase(-d'Ilirìo)
Onopordum illyricum
Asteraceae Compositeae
Autre noum : Gros-cardoun.
Noms en français : Chardon d'Illyrie, Onopordon d'Illyrie.
Descripcioun :Aquéu gros-cardoun èi di proun espinous emé un port en coulouno emé d'alo pu estrecho qu'aquéli de Onopordum ancanthifolium. Se recounèis peréu à si fueio estrecho e à si tèsto souvènt groupado. Trachis dins li relarg secarous coume lis ermas e li escoumbre o peréu proche di jaisso.
Usanço :La racino, boulido e farcido, se manjo en Turquìo.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Onopordum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositeae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Jaisso
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Onopordum illyricum L., 1753