Erigeroun(-crespu)
Erigeron bonariensis
Asteraceae Compositae
Noms en français : Érigéron crépu, Vergerette de Buenos Aires.
Descripcioun :Erbo pas trop grando (fin qu'à 50 cm) di fueio primo e bourrihudo (au contro de Erigeron canadensis, que soun soulamen cihado). Fai forço flour coumpausado jauno. Pèr la destria d'Erigeron sumatrensis fau regarda lou brout e espincha li flour. La cambo principalo èi mai courto que li ramo d'en dessouto (formo plato) emai la flour coumpausado a un vèntre mai boumbu. Coumpara emé l'erigeroun-blancas. Es uno planto que nous vèn d'Americo centralo e qu'es au nostre despièi de tèms. Sèmblo qu'es en regressioun.
Usanço :Li fueio se podon manja. Se fai un òli que sougno la cacagno e d'ùni proublèmo de circulacioun dóu sang coume li moureno (bono peréu en tisano).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Erigeron
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ribiero
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erigeron bonariensis L., 1753
Civadoun(-faus-senòbi)
Helictochloa bromoides
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine faux brome.
Descripcioun :Aquest civadoun, di proun coumun, trachis dins la garrigo e sus li tepiero seco de colo. Un cop se, douno d'èr à un senòbi, aleva si arèsto torso. Li glumo soun eici pu courto (< 9 mm pèr aquelo de dessouto e < 12 mm pèr aquelo de dessuto) que encò Helictochloa pratensis. Fai parti dóu nouvèu gènre Helictochloa dessepara dis Avenula.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 25 à 50(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 14 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
- Colo
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Helictochloa bromoides (Gouan) Romero Zarco, 2011
(= Avenula bromoides (Gouan) H.Scholz, 1974 )