Centaurèio(-à-mita-decurrènto)
Cyanus semidecurrens
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée semidécurente.
Descripcioun :Aquesto centaurèio trachis dins li colo de Prouvènço. Fuguè de tèms counfoundudo emé la centaurèio de Trionfetti, Cyanus triumfettii, que resto en mountagno, pamens se regardas de bèn proche, li ciho di bratèio soun mai courto eici (pas mai longo que la larjour de la bourduro de la bratèio).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cyanus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 35 à 60 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Blachiero
- Lavandiero
- Tepiero umido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Cyanus semidecurrens (Jord.) Holub, 1973
(= Centaurea triumfetti subsp. semidecurrens (Jord.) Dostál, 1976 )
Amaranto(-rebaladisso)
Amaranthus deflexus
Amaranthaceae
Nom en français : Amarante couchée.
Descripcioun :Pichoto amaranto que rebalo au sòu e que se dreisso soulamen pèr l'enflourejado. Li bratèio soun pas pounchudo. L'aut di cambo èi forço pelous emé de péu crespu. Vèn d'Americo dóu miejour, mai aro, se pòu trouba sus quàsi tóuti li terraire.
Usanço :L'amaranto-rebaladisso pòu se culi e se manja coume d'espinarc, en tian o dins la soupo ; e li grano peréu. Lis indian d'arizouna l'acampavon pèr n'en faire de bouiaco.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Amaranthus
Famiho : Amaranthaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Amaranthus deflexus L., 1771