Empeganto(-roucassiero)
Atocion rupestre
Caryophyllaceae
Nom en français : Silène des rochers.
Descripcioun :Aquesto empeganto dóu gènre Atocion (empeganto sènso péu e verdalo en "cimo biparo laco") trachis dins li roucas, lis esboudèu e li pelouso d'auto mountagno. Li fueio, óupousado, soun en lanço e pulèu pichoto. Li petalo blanco fan de 2 à 4 mm emé dous lobo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Atocion
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1,0 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 600 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso sablouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Atocion rupestre (L.) B.Oxelman
(= Silene rupestre L., 1753 )
Amourié-blanc
Morus alba
Moraceae
Àutri noum : Amourié, Amouhié, Amourié-rose.
Nom en français : Mûrier blanc.
Descripcioun :L'amourié-blanc se rescontre encaro d'eici, d'eila, dins li colo e la campagno. S'èi naturalisa dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si fueio óuvalo, en cor à la baso, e dentado. Se pòu vèire de varieta roso que ié dison amourié-rose (fotò).
Usanço :Se saup que l'amourié, que nous vèn d'Asìo dóu couchant, fuguè proun cultiva pèr abali, emé si fueio, li magnan. Aquéli d'aqui manjon rèn qu'acò. Lou fru de l'amourié-blanc se manjo pas gaire au nostre, au contro de l'amourié-negre. Li fueio soun vertuouso pèr ajuda à digeri e dourmi, pèr lucha contro li fèbre e coume remaisso doulour.
Port : Aubre
Taio : 2 à 10 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Morus
Famiho : Moraceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 30 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Baragno
- Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Proche d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Morus alba L., 1753