Cese-fèr(-nanet)
Astragalus depressus
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale nain.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero roucaiouso de mountagno. Souvènti-fes rebalo au sòu, mai de cop, d'ùni ramo remounton. Li flour soun blanco tacado de vióulet sus la carèno. Li fueio soun longo, emé d'estipulo larjo e blanquinouso, e caupon de 6 à 14 paréu de fuioun.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 2800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus depressus L., 1756
Flour-bluò
Gentiana verna subsp. verna
Gentianaceae
Autre noum : Cougul.
Noms en français : Gentiane de printemps, Gentiane printanière.
Descripcioun :La flour-blùo (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 59), flouris au desneva dins li pelouso d'auto mountagno. Es uno pichoto genciano que cuerb de gràndi surfàci e que se recounèis à sa rouseto de fueio basalo. La subsp. dis Aup, emé de fueio larjo, ié dison verna.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gentiana
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 3000 m
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Pelouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éurasiano
Ref. sc. : Gentiana verna subsp. verna L., 1753